wystawa
„Witkacy – fotograf i model”
140. rocznica urodzin Stanisława Ignacego Witkiewicza stała się inspiracją zaprezentowania w Muzeum Pienińskim jednej z dziedzin sztuki uprawianej przez artystę – fotografii.
Szczawnica i Pieniny były wielokrotnie odwiedzane przez artystę. Fascynował go krajobraz Pienin i spływ Przełomem Dunajca. Do Szczawnicy przyjeżdżał na filozoficzne dysputy z wypoczywającym w uzdrowisku, w willi „Marta” prof. Juliuszem Kleinerem. Po rozmowach ciągnących się do późnych godzin nocnych artysta zostawał na noc u właścicieli willi, a na drugi dzień syn właścicieli – lekarz Zbigniew Kołączkowski odwoził go na motorze do Zakopanego.
Rysowaniem światłem czyli fotografią zainspirował go ojciec, który podarował mu pierwszy aparat fotograficzny i nauczył tworzyć zdjęcia. Będąc już kilkunastoletnim chłopcem zaczął uwieczniać pejzaże w różnych aurach, portrety rodziny, przyjaciół, a także autoportrety z komicznymi minami lub odgrywanymi scenkami.
Fotograficzne autoportrety Witkacego są ściśle związane z jego zainteresowaniem teatrem.
Niczym aktor wcielający się w rożne role, przed aparatem Witkacy eksplorował wachlarz własnych emocji. Reżyserując swoje życie i inscenizując niecodzienne sytuacje, świadomie kreował swój wizerunek, ekscentryka, nieobliczalnego i kreatywnego artysty. Na fotografiach wciela się w postaci ze swojej prozy, dramatów i szkiców oraz w postaci historyczne, tworząc widowisko totalne, łączące wiele dziedzin jego licznych zainteresowań. W autoportretach Witkacy wypracował bardzo charakterystyczną estetykę, której dominantą jest całkowite skupienie się na własnej mimice.
Fotograficzne autoportrety Witkacego są ściśle związane z jego zainteresowaniem teatrem.
Niczym aktor wcielający się w rożne role, przed aparatem Witkacy eksplorował wachlarz własnych emocji. Reżyserując swoje życie i inscenizując niecodzienne sytuacje, świadomie kreował swój wizerunek, ekscentryka, nieobliczalnego i kreatywnego artysty. Na fotografiach wciela się w postaci ze swojej prozy, dramatów i szkiców oraz w postaci historyczne, tworząc widowisko totalne, łączące wiele dziedzin jego licznych zainteresowań. W autoportretach Witkacy wypracował bardzo charakterystyczną estetykę, której dominantą jest całkowite skupienie się na własnej mimice.
Artysta pozostawił po sobie kilka tysięcy najróżniejszych fotografii – zarówno tych wykonanych własnoręcznie, jak i zaaranżowanych. W tych drugich był nie tylko głównym aktorem, ale też reżyserem.
Na wystawie zostanie zaprezentowanych przeszło 80 fotografii pochodzących ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem i Muzeum Sztuki w Łodzi autorstwa Witkacego, Stanisława Witkiewicza i in. osób z kręgu rodziny i znajomych Witkiewicza, utrwalonych na szklanych negatywach.
Stanisław Ignacy Witkiewicz ps. artystyczny „Witkacy” (1885 – 1939) – polski pisarz, malarz, filozof, dramaturg i fotografik. Syn malarza, architekta, pisarza i teoretyka sztuki, twórcy i popularyzatora stylu zakopiańskiego - Stanisława Witkiewicza. Jego rodzicami chrzestnymi byli aktorka Helena Modrzejewska i Jan Krzeptowski-Sabała, gawędziarz i pieśniarz i muzyk góralski.
Wystawa powstała w oparciu o fotografie ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem
Na wystawie zostanie zaprezentowanych przeszło 80 fotografii pochodzących ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem i Muzeum Sztuki w Łodzi autorstwa Witkacego, Stanisława Witkiewicza i in. osób z kręgu rodziny i znajomych Witkiewicza, utrwalonych na szklanych negatywach.
Stanisław Ignacy Witkiewicz ps. artystyczny „Witkacy” (1885 – 1939) – polski pisarz, malarz, filozof, dramaturg i fotografik. Syn malarza, architekta, pisarza i teoretyka sztuki, twórcy i popularyzatora stylu zakopiańskiego - Stanisława Witkiewicza. Jego rodzicami chrzestnymi byli aktorka Helena Modrzejewska i Jan Krzeptowski-Sabała, gawędziarz i pieśniarz i muzyk góralski.
Wystawa powstała w oparciu o fotografie ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem
Autoportret Witkacego, ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem